شاعر : محمد جواد شیرازی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل
قسم به رایحـۀ عـطریـاس خوشـبویت تو آمدی به سـویم،من نـیـامدم سـویت
همیـشه خـیردعـایت نـجـاتداده مـرا مرا بـبـخـش اگـرکـم شـدم دعـاگـویت
خوشا به قـسمت بحـرالعـلوم و نائـینی نـگـاه مـاکه نـیـفـتـاده اسـت بررویت
چه آرزوی بـزرگیست،نیـسـتم لایـق که جان دهم دم مرگم بهروی زانویت
بیـا گـذر کـن ازین روسـیـاهِ بـد رفتار قسم به حُسن جمالت، به خُلق نیکویت
سحـر هـمیشه به یـاد حـسین، گـریانی رسیده است به ما هم طـریقه وخویت
فدای عمۀ مظلومهات که گفت:حـسین چه آمده به سـرآن دوچـشم دلـجـویت
دلـم گـرفـته عزیزم بگـو چه کارکنم؟ به پنجه، خولی ملعون گرفته گیسویت